Assalamualaikum&Hi. *bepatientinwhatwillhappeninyourlife* I'm aziz&siti's daughter&for sure the owner of this blog. Sixteen-16. Love to talk more than you. Love dreaming than you thought. Lovers, don't forget to read my post and come again. Thankyou ☺
Assalamualaikum warahmatullahiwabarakatu.
Terduduknya saya di hadapan laptop ini adalah untuk mengatakan bahawasanya saya dan seluruh pelajar tingkatan 3 di seluruh dunia ini sudah bebas daripada ancaman Penilaian Menengah Rendah (PMR). Ceh ceh, dah macam orang yang baca nak umumkan tarikh raya gituu. Hehe. Well, truely I'm so-so happy. Sudah terlepas daripada ancaman musuh rasanya. PMR whooo, siapa tak takut ! Jangan main-main. Tak ada istilah hentamnya tapi apa boleh buat I'm still do the same. Mano idok, soalan tak tau hentam lah kan nak tiru tak boleh. *muka jahat* So, saya dah berperang dengan sebaik mungkin dengan segala usaha yang telah saya buat selama ini but now still in agitated kerana saya sedang menghitung hari untuk ambil result. Relaks lah, jangan buat muka jealous pulak kat sini. Hahaha. Tak perlu lah nak freedom sangat sebab lagi 2 tahun nak berperang balik. Uwaaaaa :'( *sho-shad* Pray for me yeahhh for the good results.
_______________________________________________________________________________________
Lalalalalala ~ bila dah habis PMR lagi bosan adalah. Itulah aku ni, dulu nak sangat cepat habis PMR now kan dah bosan. Tak tau nak buat apa. Datang sekolah bosan, duduk rumah jangan cakap lah. Padan dengan muka kau lah cik asma ! Bila dah bosan tu, ada lah juga plan-plan nak keluar sana sini. Jangkanya keluar ramai las-last hambik kau 4 orang je. It's okay lol -.- empat orang pun empat orang lah, janji ada kann. So di pendekkan cerita kami decide nak keluar pergi Viva memandangkan semua setuju. Hehe. Okay let's look the photos.
Comel kah mereka ? Haha.
Did we look so cute ? :p
Jyeahh ! It's so awe-some ♥
Mereka comel. Saya akui.
Ingat nak buat duckface haha xD
Sheera and Aina comel tapi bukan saya.
Hajat di hati kami nak tengok wayang then tercapai jugak hajat tu tapi you know what dalam wayang tu ada 10 orang je yang tonton. Haha sugguh geli hati sekali apabila mengenangkannya. Nevermind lah nasib cerita tu boleh lah. And bila dah penat, apa lai? Get ready untuk balik rumah and tidur dengan bantal busuk. Haha that's all from me. Thankyou.
p/s : setiap yang berlaku pasti ada hikmah. Okay, takda kena mengena pun.